Clint Eastwood to jeden z moich ulubionych twórców. Jak przystało na hollywoodzkiego gwiazdora starej daty, nie przejmuje się opiniami innych i robi swoje. Choć ma już za sobą dziewięćdziesiąte urodziny, to wciąż kręci kolejne filmy, a nawet w nich występuje. Lubię go na tyle, że widziałem większość jego filmografii, a do tego przeczytałem biografię pióra Patricka McGilligana, nie mówiąc już o licznych artykułach. Korzystając z zebranej wiedzy, przygotowałem zestawienie 10 najlepszych filmów Clinta Eastwooda!
Uwaga techniczna: Na liście znajdują się filmy wyreżyserowane przez Clinta Eastwooda. Jego rolom jako aktora przyjrzę się w osobnym zestawieniu!
10. Bird (1988)
Bird to niemal trzygodzinny biopic opowiadający Charliem „Birdzie” Parkerze, słynnym saksofoniście z Nowego Jorku, który wymyślił i spopularyzował bebop. W roli głównej Forest Whitaker, a na drugim planie rzesza utalentowanych, czarnych aktorów. Clint Eastwood od zawsze uwielbiał jazz, ale to, że podjął się reżyserii typowego filmu biograficznego, jest dość zaskakujące.
Muszę przyznać, że biopic nie wpisuje się w reżyserski styl Clinta Eastwooda. Film jest zbyt powolny i pozbawiony napięcia, a historia momentami może nużyć. Postanowiłem jednak umieścić Birda na tej liście, bo w trakcie seansu czuć ogromne zaangażowanie Eastwooda oraz jego pasję do jazzu. Udało mu się uchwycić esencję tej specyficznej muzyki, a także dość ciekawie zarysować złote lata twórczości Charliego Parkera. Whitaker zagrał bardzo dobrze, a szczególnie wiarygodnie wypadł w scenach pokazujących upadek artysty. Bird to specyficzny film. Na pewno nie jest wybitny, ale uważam, że warto go zobaczyć.
9. Rzeka tajemnic (2003)
Na przestrzeni swojej kariery reżyserskiej Eastwood najczęściej kręcił thrillery, zazwyczaj z silnie zarysowanym wątkiem kryminalnym. Rzeka tajemnic to typowy przedstawiciel tego nurtu. Film opowiada o trzech chłopakach z robotniczej dzielnicy w Bostonie, którzy przyjaźnili się w dzieciństwie, ale ich życie zmieniło pewne traumatyczne wydarzenie. Później, już jako dorośli, spotykają się, bo jeden z nich jest detektywem i podejrzewa drugiego o morderstwo.
Rzeka tajemnic to ciężki film. Opowiada o traumie oraz tych stronach życia, o których każdy z nas chciałby zapomnieć. Eastwood rękami bohaterów rozgrzebuje ich przeszłość, ale pyta też o zasadność zemsty. Jest kilka niezłych zwrotów akcji, ale fabuła momentami nie domaga, podobnie jak spokojny sposób opowiadania historii. Brakuje napięcia oraz nieco lepszego zakończenia, ale poza tym Rzeka tajemnic to dobry, realistyczny film o mroku, który czai się w Bostonie.
8. Akcja na Eigerze (1975)
Akcja na Eigerze to najstarszy z filmów Eastwooda, które znalazły się na tej liście. Na pewno nie jest najlepszy, ale amerykański gwiazdor w pełni wykorzystał potencjał, jaki tkwi w pomyśle na fabułę. Film to typowy thriller szpiegowski, w którym główny bohater musi udać się w wyprawę na trudny, alpejski szczyt. Wśród jego towarzyszy znajduje się szpieg, który czyha na jego życie.
Fabuła tak naprawdę schodzi na drugi plan, a główną zaletą filmu są emocjonujące sekwencje wspinaczki. Eastwood nakręcił je perfekcyjnie, a Akcja na Eigerze trzyma w napięciu właściwie do samego końca. Napisałem już długą recenzję tego filmu, więc jak ktoś chce o nim przeczytać coś więcej, to serdecznie zapraszam!
7. Richard Jewell (2019)
W 2019 roku Clint Eastwood udowodnił, że wiek to tylko liczba, a nawet bardzo stare osoby są w stanie kręcić dobre filmy. Richard Jewell opowiada prawdziwą historię ochroniarza, który dzięki zaangażowaniu w pracę oraz pewnej nadgorliwości zdołał udaremnić zamach bombowy. W wyniku serii błędów FBI zaczęło jednak podejrzewać, że to właśnie on jest sprawcą, a tytułowy bohater musiał przez wiele lat bronić się w sądach.
Film to świetnie nakręcony biopic, pozbawiony zbędnych scen czy fabularnych przestojów. Eastwood sięga po proste środki wyrazu, a od strony artystycznej Richard Jewell nie jest niczym wybitnym czy przełomowym. Mimo to w trakcie seansu świetnie się bawiłem. Szczególnie należy ocenić doskonałe role trójki głównych aktorów: Paula Hausera, Kathy Bates oraz Sama Rockwella. Więcej w mojej recenzji, którą napisałem tuż po premierze filmu.
6. Północ w ogrodzie dobra i zła (1997)
Północ w ogrodzie dobra i zła to dość kontrowersyjna pozycja, bo wielu krytyków uważa, że to przeciętny film. Nie zgadzam się z tą opinią, choć uważam, że metraż rzeczywiście jest za długi, a Eastwood mógł nieco ciekawiej opowiedzieć tę historię. Mimo wszystko film jest niezwykle klimatyczny, a reżyserowi udało się oddać specyficzną, mistyczną wręcz atmosferę amerykańskiego południa.
Co więcej, film świetnie sprawdza się od strony emocjonalnej. John Cusack dobrze poradził sobie z główną rolą, ale tak naprawdę błyszczy drugi plan: Lady Chablis oraz Kevin Spacey. Z dzisiejszej perspektywy Północ w ogrodzie dobra i zła jest dość przestarzały, szczególnie pod kątem przedstawiania transpłciowości, ale jak na 1997 rok jest naprawdę nieźle, szczególnie ze Eastwood od zawsze miał konserwatywny sznyt.
5. Oszukana (2008)
Kolejny thriller, tym razem osadzony w nieco dawniejszych czasach, bo w 1928 roku. Clint Eastwood znów wziął na warsztat prawdziwą historię, oczywiście twórczo zmienioną, żeby nieco podkręcić dramaturgię. W roli głównej niezła, choć wcale nie wybitna Angelina Jolie. Aktorka wcieliła się w zdeterminowaną matkę, która zrobi wszystko, żeby odnaleźć swoje zaginione dziecko.
Oszukana wyróżnia się ciekawą zagadką kryminalną oraz hipnotyzującym klimatem lat 20. Akcja nie rozgrywa się na wschodnim wybrzeżu, a w Los Angeles, które wówczas było miastem na końcu świata. Eastwood wręcz wzorowo wykorzystuje te realia, żeby opowiedzieć historię, jaka nie miała prawa się wydarzyć. Trochę rozczarowała mnie przeciętna rola Angeliny Jolie, ale poza tym film jest bardzo dobry i zdecydowanie warto go zobaczyć!
4. Doskonały świat (1993)
Clint Eastwood rozpoczął lata 90. od dwóch mocnych produkcji. Pierwszą z nich jest Doskonały świat, czyli wzruszająca opowieść o zbiegłym kryminaliście, który porywa 7-letniego chłopczyka. Przestępca nie ma jednak złych zamiarów, a nietypowy duet szybko się zaprzyjaźnia i odkrywa blaski oraz cienie życia uciekiniera. Za zbiegiem wyrusza sam Eastwood, który wciela się w rolę bezwzględnego szeryfa, który stanowi kolejną iterację Brudnego Harry’ego.
Doskonały świat jest perfekcyjny pod kątem emocjonalnym. Siłą historii są czyste emocje, a kwestie takie jak napięcie czy sceny akcji schodzą na drugi plan. Relacja pomiędzy zbiegłym więźniem (świetna rola Kevina Costnera) oraz siedmiolatkiem obfituje we wzruszenia, a zakończenie budzi większe emocje, niż dowolny melodramat. Duża zaletą Doskonałego światu jest również klimat amerykańskiego Południa, podkreślony przez bardzo dobre zdjęcia oraz kilka charakterystycznych scen.
3. Za wszelką cenę (2004)
Za wszelką cenę to drugi z filmów Clinta Eastwooda, za który otrzymał on Oscara za najlepszą reżyserię. Oczywiście zasłużenie, choć na marginesie warto dodać, że konkurencja w 2004 roku była raczej cienka. Film opowiada historię trzydziestoletniej kelnerki, która chce zostać zawodową bokserką. Zwraca się o pomoc do emerytowanego trenera, oczywiście odgrywanego przez Clinta Eastwooda. Ten początkowo jest niechętny, ale z czasem przekonuje się do kobiety i postanawia pomóc jej dostać się na szczyt.
Eastwood nakręcił film, który stanowi zaprzeczenie kina bokserskiego i jeden, wielki manifest przeciwko amerykańskiemu snu. To nie jest Rocky czy Wściekły Byk, ale wyjątkowo ponura i smutna opowieść o marzeniach. Postacie poboczne są cyniczne, a los głównej bohaterki (w tej roli doskonała Hillary Swank, która dostała zasłużonego Oscara) wcale nie jest do pozazdroszczenia. Druga część Za wszelką cenę jest drastycznie odmienna od pierwszej i skupia się przede wszystkim na emocjach. To strasznie smutny, ale świetny film, który po prostu trzeba kiedyś zobaczyć.
2. Bez przebaczenia (1992)
Zdaniem amerykańskich krytyków Bez przebaczenia to najwybitniejsze dzieło Clinta Eastwooda. Rzeczywiście, jest to świetny film, ale czy naprawdę najlepszy? Bez przebaczenia opowiada historię emerytowanego rewolwerowca, który otrzymuje zlecenia zabójstwa, aby zemścić się za okaleczenie prostytutki. Na drodze bohatera staje lokalny szeryf, który sam jest na bakier z prawem.
Clint Eastwood nakręcił film, który bezlitośnie rozprawia się z naiwnymi westernami, w jakich często grał. Dotyczy to szczególnie tych dzieł, w których dobro na końcu zawsze tryumfuje. Bez przebaczenia to antywestern, a Eastwood rozprawia się ze wszystkimi kliszami i schematami fabularnymi, które pojawiały się w opowieściach o Dzikim Zachodzie od początku istnienia kina. To bardzo mocny, emocjonalny oraz smutny film, na dodatek najładniejszy w karierze Eastwooda. Oglądałem go wielokrotnie i zapewne obejrzę go jeszcze wiele, wiele razy.
1. Gran Torino (2008)
Wiele osób nie lubi Gran Torino, ale moim zdaniem to najlepszy film Clinta Eastwooda. Reżyser opowiedział historię starego, samotnego weterana wojny koreańskiej (o polskim pochodzeniu i nazwisku), który nawiązuje trudną przyjaźń z sąsiadującymi Wietnamczykami. Film opowiada o samotności, przyjaźni oraz robotniczej Ameryce, której młodzież, pozbawiona perspektyw, wpada w spiralę przemocy i gangów.
Jednym z najważniejszych tematów filmu jest rasizm. Główny bohater ciągle rzuca rasistowskimi tekstami, które są tarczą chroniącą go przed światem. Znajomość z dziećmi sąsiadów sprawia, że Walt Kowalski powoli wychodzi ze swojej skorupy i odkrywa, co jest najważniejsze w życiu. Aktor zaliczył wybitny występ, zasługujący w mojej opinii na Oscara. To, jaką przemianę przechodzi odgrywana przez niego postać i w jaki sposób ta przemiana jest oddana za pomocą środków artystycznych… Właściwie każdy element Gran Torino jest perfekcyjny, włącznie z mocnym początkiem i jeszcze mocniejszym zakończeniem.
To już wszystko! Na liście znalazło się 10 najlepszych filmów Clinta Eastwooda jako reżysera, przynajmniej w mojej skromnej opinii. A czy wy zgadzacie się z moim werdyktem? Liczę na ciekawą dyskusję w komentarzach!
Doświadczony copywriter i dziennikarz, który pisał m.in. dla Wirtualnej Polski, Gier Online oraz Queer.pl. Obronił filmoznawczy licencjat, a obecnie kończy studia magisterskie na kierunku artes liberales na Uniwersytecie Warszawskim. Prowadzi serwis 500 Filmów od 2018 roku.